Περίληψη:
Η κατανόηση της επιδημιολογίας των τραυματισμών στο μπάσκετ είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη παρεμβάσεων και εκπαίδευσης με στόχο την μείωση τραυματισμών. Ο σκοπός της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης επικεντρώνεται στην επιδημιολογία μυοσκελετικών τραυματισμών σε καλαθοσφαιριστές. Η μελέτη εξέτασε δεδομένα από 12 μελέτες με 12.905 παίκτες. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι το 60,2% των τραυματισμών επηρέαζαν τα κάτω άκρα, με τον αστράγαλο (19,4%) και το γόνατο (22,8%) να είναι οι συχνότερες κακώσεις. Ο αστράγαλος τραυματίζεται κατά την πρόσκρουση στο δάπεδο κατά τη διάρκεια άλματος, ενώ το γόνατο υποφέρει από τη μέγιστη δύναμη αντίδρασης. Άλλες περιοχές τραυματισμού περιλάμβαναν τον καρπό/γροθιά (10,9%), το κεφάλι και ο αυχένας (10,5%), και τον ώμο/βραχίονα (6,8%). Οι παράγοντες κινδύνου περιλάμβαναν απότομες αλλαγές, άλματα, προσγείωση, ακρίβεια και λάθη προπόνησης, καθώς και έλλειψη φυσικών ικανοτήτων. Συμπερασματικά, η ενδογενής και εξωγενής φύση των παραγόντων κινδύνου υπογραμμίζει την ανάγκη για κατάλληλη εκπαίδευση προπονητών και γυμναστών. Η μείωση των τραυματισμών απαιτεί διαχείριση των επιβαρύνσεων, αποτελεσματική αποκατάσταση και πρόληψη μετατόπισης των παραγόντων κινδύνου κατά την προπόνηση και τους αγώνες.
Λέξεις-κλειδιά:
τραυματισμοί μπάσκετ, επιδημιολογία, μυοσκελετικοί τραυματισμοί, παράγοντες κινδύνου, πρόληψη τραυματισμών, αποκατάσταση
