«Το κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα μετά τον Beethoven και μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα. Ζητήματα ενορχήστρωσης»

Πτυχιακή Εργασία uoadl:1455163 328 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Μουσικών Σπουδών
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-04-21
Έτος εκπόνησης:
2017
Συγγραφέας:
Κουβίδη Αικατερίνη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Παύλος Σεργίου, Μόνιμος Επίκουρος Καθηγητής Ιστορικής και Συστηματικής Μουσικολογίας, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
«Το κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα μετά τον Beethoven και μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα. Ζητήματα ενορχήστρωσης»
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Το κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα μετά τον Beethoven και μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα. Ζητήματα ενορχήστρωσης
Περίληψη:
Με τον όρο κοντσέρτο αναφερόμαστε σε μια μουσική σύνθεση η οποία περιλαμβάνει μια αντιπαράθεση μεταξύ ενός ορχηστρικού συνόλου και μιας μικρότερης ομάδας οργάνων ή ενός σόλο οργάνου είτε ακόμη και μεταξύ διαφορετικών ομάδων οργάνων μέσα στην ίδια ορχήστρα. Πριν το 1700 ο όρος αυτός χρησιμοποιούνταν για να χαρακτηρίσει πολλά διαφορετικά μουσικά κομμάτια που προορίζονταν τόσο για φωνές όσο και για όργανα. Επίσης την εποχή εκείνη με τον όρο αυτό αναφέρονταν και σε μουσικές συνθέσεις για μικρά σύνολα ή για ορχήστρα. Από τις αρχές του 18ου αιώνα ξεκίνησε η συστηματική χρήση του όρου για να περιγράψει έργα με τριμερή μορφή (γρήγορο-αργό-γρήγορο) για ένα ή περισσότερα σόλο όργανα και ορχήστρα (κοντσερτο γκρόσο) ή για ολόκληρη ορχήστρα.

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ανάλυση ορισμένων χαρακτηριστικών πιάνο κοντσέρτων των σημαντικότερων συνθετών του 19ου αιώνα που εμφανίστηκαν μετά από τον Beethoven. Συγκεκριμένα, θα σχολιαστούν παρακάτω τα έργα των Johannes Brahms, Eduard Grieg, Robert Schumann, Pyotr Tchaikovsky, Franz Liszt και Frédéric Chopin. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν μετά από το θάνατο του Beethoven, τα κοντσέρτα επηρεάστηκαν από την υπεροχή του δεξιοτέχνη συνθέτη-ερμηνευτή στα ορχηστρικά δρώμενα. Ένας βασικός παράγοντας που καθόρισε το πιάνο κοντσέρτο ως είδος τον 19ο αιώνα ήταν η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό των ορίων δεξιοτεχνίας. Για το λόγο αυτό θα συζητηθεί παρακάτω ποιος είναι ο ρόλος του σόλου οργάνου και ποιος ο ρόλος της ορχήστρας και θα αναλυθεί ο τρόπος με τον οποίο ο κάθε συνθέτης πραγματώνει την συνδιαλλαγή σόλο οργάνου και ορχήστρας. Τέλος, θα δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στο ενορχηστρωτικό πλαίσιο στο οποίο κινείται ο κάθε συνθέτης και συγκεκριμένα ποια ομάδα οργάνων επιλέγει για να μεταχειριστεί το εκάστοτε θεματικό υλικό.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Καλές Τέχνες - Ψυχαγωγία
Λέξεις-κλειδιά:
πιάνο κοντσέρτο, 19ος αιώνας, Johannes Brahms, Eduard Grieg, Robert Schumann, Pyotr Tchaikovsky, Franz Liszt και Frédéric Chopin, ενορχήστρωση
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
40
Αριθμός σελίδων:
64
Πτυχιακή εργασία_Κουβίδη Κατερίνα.pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο