Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ελένη Σκαλτσά, Καθηγήτρια του Τομέα Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων, Σχολή Θετικών Επιστημών, Τμήμα Φαρμακευτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Μιχαήλ Ράλλης, Επίκουρος Καθηγητής του Τομέα Φαρμακευτικής Τεχνολογίας,Σχολή Θετικών Επιστημών
Τμήμα Φαρμακευτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αγγελική Κουρουνάκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια τομέα Φαρμακευτικής Χημείας, Σχολή Θετικών Επιστημών
Τμήμα Φαρμακευτικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Περίληψη:
Η ψωρίαση είναι μια συχνή χρόνια αυτοάνοση φλεγμονώδης δερματοπάθεια που συναντάται στο 2-3% του γενικού πληθυσμού. Έχει συσχετιστεί με πολλές συνοσηρότητες όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, παχυσαρκία, διαβήτη, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, μεταβολικό σύνδρομο, καρκίνο, άγχος και κατάθλιψη, ασθένεια φλεγμονώδους εντέρου και ψωριασική αρθρίτιδα. Χαρακτηρίζεται κυρίως από κνησμώδεις πλάκες που αποτελούνται από παχιά, αργυρόχροα λέπια, και η κλινική αυτή εικόνα επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών. Παρόλο που η ακριβής αιτιοπαθογένεια της νόσου δεν έχει διευκρινιστεί , θεωρείται ότι μακροφάγα, ουδετερόφιλα και κύτταρα Th1 / Th17 διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των δερματικών βλαβών επάγοντας τη φλεγμονή.
Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν αρχικά η επίτευξη ενός ικανοποιητικού μοντέλου πρόκλησης ψωριάσεως σε μύες και στη συνέχεια η πραγματοποίηση μιας πρώτης θεραπευτικής προσέγγισης της νόσου με τη χρήση φυσικών εκχυλισμάτων.
Στην πρώτη φάση του πειράματος χρησιμοποιήθηκαν αρσενικοί μύες τύπου BalbC, C57BL6 και ApoE στους οποίους ελέγχθηκαν τρία διαφορετικά μοντέλα πρόκλησης ψωριάσεως : 1. Επάλειψη με 62,5mg κρέμα ιμικιμόδη 5%, 2.Επάλειψη με 62,5 mg κρέμα ιμικιμόδη 5% εμπλουτισμένη με 2% οξικό οξύ και 3. Επάλειψη με 62,5 mg κρέμα ιμικιμόδη 5% και το νερό των ζώων περιείχε 200mmol/L οξικό οξύ. Οι παράμετροι που αξιολογήθηκαν ήταν οι εξής : πάχος δέρματος, ερυθρότητα, απολέπιση, PASI score (συντελεστής έκτασης και βαρύτητας της νόσου), ενυδάτωση, άδηλη απώλεια ύδατος και ιστοπαθολογική εικόνα. Στη δεύτερη φάση του πειράματος χρησιμοποιήθηκαν αρσενικοί μύες τύπου BalbC , στους οποίους προκλήθηκε ψωρίαση με επάλειψη 62,5 mg κρέμα ιμικιμόδη 5% εμπλουτισμένη με 2% οξικό οξύ και ελέγχθηκε η αντιψωριασική δράση αλοιφής που περιείχε ελαϊκό εκχύλισμα ισοπόδου Ceratothoa oestroides και εκχυλισμάτων των φυτού Melissa officinalis L και Cedrus brevifolia (Hook.f.) Elwes & A.Henry.
Μεταξύ των τριών τύπων μυών καλύτερο μοντέλο ψωριάσεως επιτεύχθηκε σε μύες τύπου BalbC. Στους μύες αυτούς η χρήση του οξικού οξέος βελτίωσε σημαντικά το μοντέλο της ιμικιμόδης που επικρατεί στη βιβλιογραφία. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι η καθημερινή επάλειψη με 62,5 mg κρέμα ιμικιμόδη 5% εμπλουτισμένη με 2% οξικό οξύ αποτελεί ένα επιτυχημένο και επαναλήψιμο μοντέλο πρόκλησης ψωριάσεως. Η αλοιφή που περιείχε ελαϊκό εκχύλισμα ισοπόδου έδειξε σημαντική αντιψωριασική δράση. Από τα εκχυλίσματα του φυτού M.officinalis L τα πλέον υποσχόμενα αντιψωριασικά αποτελέσματα έδειξε το υδατικό και ακολούθως το διχλωρομεθανολικό, ενώ το μεθανολικό εκχύλισμα του φυτού C.brevifolia φανέρωσε επίσης αξιόλογη θεραπευτική δράση. Είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν περαιτέρω μελέτες σχετικά με την πιθανή αντιψωριασική δράση των παραπάνω εκχυλισμάτων .
Λέξεις-κλειδιά:
Ψωρίαση, Ιμικιμόδη, Μύες, Εκχυλίσματα, Οξικό οξύ
