Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Νικολέττα Ιακωβίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπουσα
Θεοδώρα Μπούτσικου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χρυσάνθη Τζουμάκα-Μπακούλα, Ομότιμη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Σκοπός:Η γρίπη είναι μια μεταδοτική νόσος του αναπνευστικού συστήματος προκαλούμενη από τον ιό της γρίπης. Μπορεί να προκαλέσει ήπια έως σοβαρή νόσο και κάποιες φορές να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο. Οι ηλικιωμένοι, τα μικρά παιδιά και άτομα που πάσχουν από ορισμένα χρόνια νοσήματα κινδυνεύουν περισσότερο από σοβαρές επιπλοκές της γρίπης. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος πρόληψης είναι ο εμβολιασμός με το αντιγριπικό εμβόλιο, το οποίο, όταν χορηγηθεί σωστά και έγκαιρα, προφυλάσσει από τη μετάδοση του ιού της γρίπης και συμβάλλει στην προστασία από τις σοβαρές επιπλοκές της γρίπης. Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί να καταγράψει το εμβολιαστικό status των παιδιατρικών ασθενών υψηλού κινδύνου έναντι του ιού της γρίπης και καθώς επίσης και τους παράγοντες που μπορεί να το επηρέασαν.
Μεθοδολογία: Στην μελέτη συμπεριελήφθησαν 100 βρέφη, παιδιά, και έφηβοι ηλικίας από 12 μηνών έως 15,5 ετών, που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου λόγω χρόνιων νοσημάτων και νοσηλεύτηκαν ή εξετάστηκαν κατά την περίοδο Οκτώβριο 2018 έως και Απρίλιο 2019 στο Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης. Κατόπιν, καταγράφηκαν το εμβολιαστικό status έναντι της γρίπης και επιμέρους παράμετροι οι οποίοι μπορεί να σχετίζονται με τον εμβολιασμό, όπως το χρόνιο νόσημα από το οποίο πάσχουν, η τακτική παιδιατρική παρακολούθηση, το επίπεδο εκπαίδευσης των γονέων, οι λοιποί εμβολιασμοί και το αίτιο που συμφωνα με τους κηδεμόνες οδηγησε ή όχι στον εμβολιασμό. Τα χρόνια νοσήματα των ασθενών που επιλέχθηκαν ήταν το άσθμα,ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου Ι, η αιμοσφαιρινοπάθεια και νευρολογικά νοσήματα.
Αποτελέσματα: Στη μελέτη μας εμβολιασμένο έναντι του ιού της γρίπης ήταν το 76% των ασθενών, από τα οποία το 76,9% φαίνεται πως παρουσιάζει ελλιπή εμβολιασμό και ως προς τους υπόλοιπους ενδεδειγμένους εμβολιασμούς για την ηλικία του ασθενή. Τα παιδιά με άσθμα φαίνεται πως έχουν μικρότερη πιθανότητα να εμβολιστούν κατά 10% συγκριτικά με τα υπόλοιπα παιδιά που ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου ενώ αντίθετα τα παιδιά με σακχαρώδη διαβήτη και αιμοσφαιρινοπάθεια έχουν 9% μεγαλύτερη πιθανότητα να εμβολιαστούν έναντι της γρίπης και τα παιδιά με νευρολογικό νόσημα έχουν 4% μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν εμβολιαστεί συγκριτικά με το σύνολο των ασθενών υψηλού κινδύνου. Κυρίαρχο αίτιο μη εμβολιασμού παρουσιάζεται πως είναι οι πιθανές παρενέργειες του εμβολίου με ποσοστό 58,3%, ενώ καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η σύσταση του παιδιάτρου υπέρ του εμβολιασμού, καθώς όλοι οι ασθενείς στους οποίους έγινε σύσταση από παιδίατρο προχώρησαν στη διενέργεια του εμβολιασμού. Παρόμοια ευρήματα διαπιστώνουμε και από την τακτική παιδιατρική παρακολούθηση, καθώς το 87,4% των ασθενών με τακτική παιδιατρική παρακολούθηση προχώρησε σε εμβολιασμό. Τέλος, φαίνεται πως υπάρχει σημαντική ένδειξη πως οι ασθενείς των οποίων οι κηδεμόνες έχουν βασική εκπαίδευση( δευτεροβάθμια ή και χαμηλότερη), έχουν 66,2% μεγαλύτερη πιθανότητα να μην έχουν εμβολιαστεί έναντι της γρίπης.
Συμπεράσματα: Ο εμβολιασμός είναι το καλύτερο μέτρο πρόληψης έναντι του ιού της γρίπης και η διενέργεια του απαραίτητη για του ασθενείς που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου. Δυστυχώς οι πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων, η ελλιπής παιδιατρική παρακολούθηση και το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο των γονέων τάσσονται ενάντια σε αυτή την τακτική, με αποτέλεσμα τον ελλιπή εμβολιασμό απέναντι και σε άλλα νοσήματα, ιδιαίτερα όσον αφορά τους ασθενείς που πάσχουν από άσθμα, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η νοσηρότητα και να εγκυμονεί ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών. Η τακτική παρακολούθηση λοιπόν αυτών των ασθενών και η σωστή ενημέρωση κρίνεται αναγκαία προκειμένου να αποφευχθούν οι συνέπειες που μπορεί να προκαλέσουν στο μέλλον, αφού μπορεί να είναι καταστροφικές.
Λέξεις-κλειδιά:
Ιός της γρίπης, Εμβολιασμός, Παιδιά και έφηβοι, Ασθενείς υψηλού κινδύνου
