Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ελισσάβετ Ρουσάνογλου
Καθηγήτρια Αθλητικής Βιομηχανικής
Εργαστήριο Αθλητικής Βιομηχανικής
Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η ανθρώπινη ισορροπία ρυθμίζεται από ένα πολύπλοκο σύστημα μηχανισμών. Ο ορθοστατικός έλεγχος έχει ως στόχο να διατηρεί και να επανακτάει τη σταθερότητα του σώματος σε στατικές και σε δυναμικές συνθήκες. Έρευνες έχουν αποδείξει πως ένα ακουστικό ερέθισμα είναι ικανό να βελτιώσει τη λειτουργία του ορθοστατικού ελέγχου και να συμβάλλει στη μείωση της μεταβλητότητας της κίνησης. Σκοπός της μελέτης είναι η τεκμηρίωση του βαθμού επίδρασης της ρυθμικής ταχύτητας του ακουστικού ερεθίσματος στη σταθερότητα του άκρου στήριξης, κατά την επαναληπτική απαγωγή ισχίου στην όρθια στάση.
Μεθοδολογία: 5 υγιή και φυσικά δραστήρια άτομα ηλικίας 18-40 ετών, άνδρες και γυναίκες, τα οποία δεν ασκούνται συστηματικά, πραγματοποίησαν απαγωγές ισχίου κατά την μονοποδική στήριξη (απαγωγή με το αριστερό, στήριξη στο δεξί), σε τρεις διαφορετικές συνθήκες: α) Χωρίς ακουστικό ερέθισμα: δόθηκε η εντολή να πραγματοποιηθούν οι απαγωγές στον ατομικό ρυθμό του καθενός, αρκεί να είναι σταθερός, β) Αργό τέμπο-70 κτύποι το λεπτό: οι απαγωγές πραγματοποιούνται στον ρυθμό, με την προϋπόθεση το μέγιστο ύψος (ελεύθερο για τον καθένα) του αριστερού ποδιού να εκτελείται στον ισχυρό κτύπο και γ) Γρήγορο τέμπο-140 κτύποι το λεπτό: ομοίως με τους 70 κτύπους το λεπτό. Η κάθε προσπάθεια διαρκούσε ένα λεπτό. Η συλλογή δεδομένων (συχνότητα δειγματοληψίας 1 Hz) πραγματοποιήθηκε μέσω της λειτουργίας G-Force Meter της εφαρμογής κινητού τηλεφώνου PhysicsToolbox, η οποία προσφέρει δεδομένα γραμμικής επιτάχυνσης στον τρισδιάστατο χώρο μέσω του αδρανειακού αισθητήρα που είναι ενσωματωμένος στο κινητό τηλέφωνο. Για τις 2 διευθύνσεις του χώρου (Χ: πλάγια, Ζ: προσθιοπίσθια), τη συνισταμένη και την κλίση τους, υπολογίστηκε η μέση (average) γραμμική επιτάχυνση καθώς και η μεταβλητότητα της (CV%). Για τη στατιστική ανάλυση εφαρμόσθηκαν ενδοζευγικές συγκρίσεις μεταξύ των τύπων επιφανειών (SPSS v.25.0, p < 0,05).
Αποτελέσματα: Στη συνθήκη χωρίς ακουστικό ερέθισμα, εντοπίστηκε η μεγαλύτερη μέση επιτάχυνση και η μεγαλύτερη μεταβλητότητα CV% (για δύο διευθύνσεις) από τις άλλες δύο συνθήκες με το ακουστικό ερέθισμα. Σημαντική στατιστική διαφορά εμφάνισε μόνο η σύγκριση που έγινε στις συνθήκες χωρίς και με ακουστικό ερέθισμα, ενώ στη σύγκριση των συνθηκών με τα ακουστικά ερεθίσματα δεν εντοπίστηκε στατιστικά σημαντική διαφορά (p ≤ 0,05).
Συμπεράσματα: Κατά την μονοποδική απαγωγή ισχίου, η μεγαλύτερη μέση επιτάχυνση και μεταβλητότητα (εξαιρουμένων 2) εμφανίζεται στην προσπάθεια χωρίς ακουστικό ερέθισμα. Σε συμφωνία με την πρώτη αρχική υπόθεση, το ακουστικό ερέθισμα είναι ικανό να βελτιώσει τον ορθοστατικό έλεγχο, ενώ η δεύτερη αρχική υπόθεση, ότι η καλύτερη σταθερότητα θα εντοπιστεί στη γρήγορη ρυθμική ταχύτητα, δεν επιβεβαιώθηκε.
